Kwartaalschrift is nu Tegengif

De klacht van de vrede, die overal door alle volken verstoten en versmaad wordt. Dat was toen zo en vandaag de dag is dat niet minder zo.

Hebben wij nog de geestkracht, de verbeeldingskracht om ons deze wereld anders voor te stellen? Of voelen we ons ook murw geslagen, want de wereld draait toch wel door op de weg van winst en oorlog en je staat immers machteloos tegenover de krachten die dat allemaal overeind houden. Precies om dat gevoel te bevechten zijn deze verhalen opgeschreven.

Lang niet altijd makkelijk, vriendschap. Soms is het harde noten kraken geblazen. Maar als het lukt, dan gaat het stromen.

Ik hoop stiekem dat mensen mensen zullen worden, mensen waar ik altijd van hoorde, die hun afspraken na zouden komen, elkaar helpen.

Maar hier en daar mensen – en steeds meer en overal mensen die doen wat vandaag nog gedaan moet. Die langzaam maar zeker,
bezeten van liefde, de aarde opdelven uit de onderste afgrond.

Zullen we lachen, lief zijn voor elkaar, uitspreken wat belangrijk is en dan laten we die lompe gast, de dood, maar ergens rustig in een hoekje zitten.